Η σημερινή μου βόλτα

..Ξεκίνησε βέβαια πριν ξυπνήσω. 03:39 άνοιξα τα μάτια μου. Ακόμα στα αυτιά μου ήταν οι στίχοι απ' το "Νυχτέρι" του Θ.Παπακωνσταντίνου:

Ανάμεσα στο Βέγα,

τον Ντενέμπ και τον Αλτάιρ

υπάρχει μία θέση του ουρανού

όπου θα πάω σαν γίνω

σκόνη αστρική,

για κει σας κλείνω ραντεβού.

Δεν ξέρω πως γίνεται και παίζει μουσική στα όνειρά μου, αλλά μου φαίνεται πως το γλεντάω χωρίς να το ξέρω όταν πέφτω για ύπνο..

Κάπου εκεί μεσολαβούν 9-10 ώρες από αυτό που δεν είναι ντροπή και επιστροφή στην εστία με μεγαλειώδη σχέδια να εργαστώ και το βράδυ.

Ευτυχώς κάπου εκεί παρεμβαίνει καθοριστικά το μέιν ίγκο μου, όπως και με οδηγεί πάραυτα στο σερφάρισμα και το μπλόγκιν όπου και αλίευσα το εξαίσιο μπλόγκ του "παραμυθά" και το μουσικό θέμα του Νίλς Χόλγκερσον.(*)

Κι οι δυό τους ακρογωνιαίοι λίθοι της ψυχής, κι ας έχω ξεχάσει σχεδόν την ύπαρξή τους.

Το χαλί μπροστά στην τηλεόραση ξέρει τη μαγεία μόνο..

*θένκς του 11.