2 Μαρ 2007

Ο Κάμερον και η Προμηθέα

Μάλλον δεν με συνεπήρε η νέα συνήθεια που προσπάθησα να (μου) εισάγω. Εξού και η καθυστέρηση να επανέλθω.. Είναι και που ξεπατώνομαι στη δουλειά και το να βάζω τις σκέψεις μου σε σειρά και όμορφα, φαντάζει μεγάααλη πολυτέλεια ώρες-ώρες.

Είναι και ότι η πολλή δουλειά κάποιες φορές σε χαζεύει και σε αφήνει άδειο, με μια κεκτημένη ταχύτητα όταν γυρνάς σπίτι αλλά χωρίς πυξίδα.

Απ' την άλλη καλό είναι να αφήσεις και κάποιες αποδείξεις ότι πέρασες κάποτε απ' τον πλανήτη. Κι ας ακούγεται ματαιόδοξο. Πες ότι το κάνω(ουμε) για να πεθάνω λιγότερο. Πες ότι ακόμα και αν η ματαιοδοξία είναι το κίνητρο, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι (αυτοτελώς) αξιόλογο.

Τα πρόσφατα. Προμοτάρει ο Κάμερον το ντοκυμαντέρ για τον τάφο του Ιησού. Αυτό μου θυμίζει το ανεκδοτάκι που έλεγε "φέτος δεν θα κάνουμε πάσχα - βρήκαν το πτώμα" :Ρ Ακόμη πιο διασκεδαστική ήταν βεβαίως η αντίδραση του ιερατείου: Ανιστόρητος ο Κάμερον. Ενώ η ανάληψη στους ουρανούς του υιού του κυρίου κολύμπαγε στην ιστορική τεκμηρίωση. Και σε τελική ανάλυσ(ψ)η, γιατί να πιστεύουμε το αδύνατο και να εξεγειρόμαστε όταν κάποιος προτείνει το αυτονόητο;

Οι ρασοφορεμένοι νοσταλγοί του μεσαίωνα δυσανασχέτησαν εις διπλούν την εβδομάδα που πέρασε. Ένα παιδί-θαύμα -παρεπιπτόντως αν το πεις με στυλ "ένα παιδί...μμμ θαύμα" αλλάζει τελείως το νόημα :)) - που την είχε ψωνίσει με την αρχαιολατρεία και είχε και κάτι πόστερ του Λιακό στο δωμάτιο, βάλθηκε να ανεβάσει την πίεση σε κάτι παλιόγερους της ομογένειας. Όλο το αφάν γκατέ της αστικής και μικροαστικών ηθών ομογένειας ξεσηκώθηκε όταν θίχτηκαν τα ιερά και τα όσια του παπαδαριού. Και όπως σωστά παρατήρησαν κάποιοι, όση ώρα η κοπέλα κατέβαζε όλες τις αρλούμπες του Ντένικεν και του Λιακόπουλου για να αποδείξει ότι είμαστε η αρεία φυλή, όλα πήγαιναν μέλι-γάλα. Μόλις όμως θέλησε να αναφερθεί σε άβολα ιστορικά θέματα για την εκκλησία -τα οποία παρεπιπτόντως δεν ήταν αρλούμπες- τα πιεσόμετρα χτύπησαν τίλτ. Τες πα, μόνο για το γέλιο που βγήκε ένα μπράβο στο κορίτσι κι ας βρίσκεται σε σύγχιση.

Το καλό είναι ότι αύριο είναι Παρασκευή.

1 σχόλιο:

Newborn Doomstalker είπε...

Η απλοποίηση και η γενίκευση δεν είναι σαφώς παρεξηγήσιμες; Υπό το όποιο πρίσμα, μια θεώρηση του ύφους "ο Χριστός και οι ιστορικές αλήθειες για την μη ανάληψη" έχουν το ίδιο ειδικό βάρος με τις θεωρίες της αποδοχής της ανάληψης. Ο λόγος είναι απλός. Δεν υπάρχουν απτές αποδείξεις.
Γιατί; Δεν υπήρχαν τα μέσα θα μου πείτε. Κι όμως, οι Ρωμαίοι για καθάρά φορολογικούς λόγους κρατούσαν λεπτομερέστατα αρχεία και οι αναφορές που πήγαιναν στη Ρώμη σίγουρα ένα γεγονός σαν την έλευση του Μεσσία στην Ιουδαία δεν θα περνούσε απαρατήρητο. Που είναι αυτά; Χάθηκαν; Δεν υπήρξαν; Κια τα δύο είναι λογικά.
Το ότι δεν έχω κάποια απόδειξη για το ότι ογδόντα γενιές πίσω είχα κάποιο πρόγονο δεν σημαίνει πως ο πρόγονος δεν υπήρξε. από την άλλη όμως, σημαίνει πως δεν θα μάθω ποτέ ποιός ήταν στ' αλήθεια.
Και με τους παπάδες, κάπου στη μέση είναι η αλήθεια. Είναι σαν να σου λέει ο μηχανικός πως το αμάξι σου θέλει καινούργιο ψυγείο. Δεν τον πολυεμπιστεύεσαι γενικότερα και του λες "ΟΚ, θα δούμε". Δύο τινά μπορεί να συμβούν:
1) Να μην γίνει τίποτα και να λες για τον κερατά τον Μηχανικό που πήγε να στα φάει και
2) Να μείνεις στην ερημιά με αποτέλεσμα να μην πάθεις απλά ζημιά αλλά και ίσως να βιαστείς από 35 μπαμπουίνους με ακατάσχετη σεξουαλική ορμή και να λες "τσούζειειειειει".
Όπως και να έχει όλα είναι υποθετικά μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Το μόνο που υπάρχει στην πραγματικότητα είναι η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και η αρκούντως επιτυχής προσπάθεια των εξουσιαστών να την καταστείλλουν μέσω του καταναλωτισμού.

"Ναι, έχεις την επιλογή να διαλέξεις ελεύθερα αυτό που σου πουλάνε οι Χριστιανοί, αυτό που σου πουλάνε οι Δωδεκαθεϊστές ή οι Υλιστές, οι Ανιμιστές, οι Χουλαχουπιστές, οι Ακετυλοσαλυκιλικόοξυστές (γνωστοί και ως Ασπιρινάκηδες)". Και σαν κόπανοι κάποιοι το υπερασπίζονται σθεναρά το προϊόν που αγόρασαν. Λες και τους ανήκει. Λες και δεν είναι μάταιο να λες πως τα πιστεύω σου είναι τα σωστά.
Που πήγε ο διάλογος, ρε; Κατά διαόλου.

Μια Αποκάλυψη θα μας σώσει. Ολοκληρωτική. Σαν κάποια καθεστώτα. Χούντα. Ζήτω ο Λιακόπουλος.

Πάω παραδίπλα μη με κάψει ο κεραυνός του Μίθρα-Χριστού και του Δία-Ιεχωβά. Πάω σε άλλη παραλία και το κουβαδάκι μου το παίρνω μαζί μου. Μην πατήσει κανείς, θα βάλω τα καβούρια μου από τις τσέπες να τον φάνε. Γιατί ρε κερατάδες, φράγκο δε σας δίνω. Γ@μώ τις διαφημίσεις σας, γ@μώ.