25 Μαρ 2007

Λίγο πριν ξυπνήσω..



Θα στρίψω από δω να κόψουμε δρόμο, της λέω. Το ήξερες αυτό το στενό; Όχι, μου απαντά.

Πριν προλάβω να δρέψω δάφνες για την ταριφική μου ικανότητα, αντιλαμβάνομαι ότι δεν είναι καθόλου όπως νόμιζα τα πράγματα. Αμέσως μετά τη στροφή αντί να βρίσκομαι στα γνωστά στενάκια της γειτονιάς μου, είμαι εκτός πόλεως.. Και οι δύο δρόμοι που βλέπω μου είναι άγνωστοι. Διαλέγω τον ένα και συνεχίζω. Είναι στενός, μία λωρίδα στο κάθε ρεύμα. Έχει νυχτώσει. Δεν υπάρχουν κτίρια δεξιά κι αριστερά, μόνο οικόπεδα. Στο ρεύμα μου, προπορεύονται σκαπτικά μηχανήματα. Με καθυστερούν και θέλω να προσπεράσω. Είναι δύσκολο. Όλο έρχονται από το αντίθετο.

Βρίσκομαι σε μια από τις καταλήψεις. Ο χώρος θυμίζει πολύ το δημοτικό μου. Δεν είμαι φοιτητής αλλά είμαι εκεί για να στηρίξω. Κόσμος μέσα, κόσμος έξω και ολόγυρα ματάδες. Έξω από τα κάγκελα βλέπω κάτι τύπους να προσπαθούν με λόγια να ψαρώσουν/τρομοκρατήσουν τα παιδιά/καταληψίες. Στις φάτσες των τυπάδων αναγνωρίζω κνίτες. Παρεμβαίνω. Χρησιμοποιείς δαπίτικες μεθόδους, του λέω. Ναι αλλά είναι επείγον, μου απαντά. Δεν υπάρχει επείγον! Δεν υπάρχει επείγον, του λέω.

3 σχόλια:

Sissi Soko είπε...

Αξενε, με τιμάς που με έβαλες ανάμεσα στα λινκ σου. Αλλά είσαι τόσο μυστήριος. Και δεν έχω και γνώσεις φροϋδιστικές να σε ερμηνεύσω.

Sissi Soko είπε...

Αν και καθηστεριμένα αλλά βρήκα μία νέα αντίθεση:
στενοχώρια - ευρυχωρία
Ήθελε να παιδεύσω το μυαλό μου, γιατί δεν ένιωθα τα ίδια όπως εσύ, συντονισμένα μαζί σου.

Newborn Doomstalker είπε...

Τί παρατήρησα: κόβεις δρόμο, ωραίος ως Έλλην, προσπαθείς να προσπεράσεις επειδή νοιώθεις καθυστερημένος (ουδέν σχόλιο από εμένα, εσύ είπες πως σε καθυστερούν) και τελικά την βγαίνεις από αριστερά στον κνίτη λέγοντάς του να μην βιάζεται, να μην επείγεται. ΟΚ.
Μήπως σε τελική, απλά δεν πας τους κνίτες; Μήπως είσαι μλκκες; Ριζοσπαστικός; Αναθεωρητής; Να σε κάψουνε στην κεντρική πλατεία του Περισσού να μάθεις, παλιοεκτόσκεντρικήσγραμμησκκεαριστερέ.
Ααααχ, αυτό που πάντα μου άρεσε στους αριστερούς ήταν πως κάθε άτομο και μία φράξια.
Και κάθε δεξιός, ένας κρυφός καημός, μια βαθειά αναπόληση της Επανάστασης του 21 (Απριλίου δατ ιζ). Ρομαντικοί άνθρωποι οι δεξιοί.
Πως λοιπόν το κνίτης να μην επηρρεαστεί από την κουλτούρα της δεξιάς; Ρομαντικοί και κουλτουριάρηδες και οι κνίτες. Εξάλλου έτσι βγάζουν και γκομενίτσες.

Αυτά. Βαριέμαι για παραπάνω.

Hasta la Victoria's Secret.