Η επιστροφή του ασώτου
Πω πω σκούριασμα. Κόντεψα να ξεχάσω το πάσγουόρντ μου. Όταν όμως φανατικοί αναγνώστες (και συμμαθητές από την 1η δημοτικού παρεμπιπτόντως) άρχισαν να διαμαρτύρονται, ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψω στη μάχιμη μπλογκογραφία.
Το προηγούμενο ποστ που ήταν ενταγμένο στη μέρα Αμαλίας, χαρακτήρισε σε μεγάλο βαθμό τους μήνες που πέρασαν. Μερικά δεύτερα πριν μας φάνε πήραμε κανονάκι και βγάλαμε και την πίστα. Με την ψυχή στο στόμα βέβαια, αλλά τουλάχιστον όχι παραέξω. Και τώρα σύνεση και απόλαυση των στιγμών που κερδίσαμε.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, έψησα μπριζόλες στην εξοχή. Είδα τον άλις κούπερ ξανά μετά από 16 περίπου χρόνια. Τσακώθηκα αρκετές φορές με συναδέλφους και όχι μόνο. Έπαθα μίνι υπερκόπωση κάνα δυο φορές. Πήρα καινούρια φωτογραφική και έχω ξεμωραθεί να παριστάνω το φωτογράφο. Έχασα 4 κιλά σε 4 εβδομάδες αλλά δεν φαίνεται καθόλου. Άκουσα τα άπαντα από Σαββόπουλο, Σιδηρόπουλο, Μπιτλς, Κηλαϊδόνη, Μωρά στη φωτιά, τα πρωινά στο δρόμο για τη δουλεία. Δεν έγινα πατέρας. Επέζησα του καύσωνος. Ξαναψάχνω το νόημα της ζωής (μου τουλάχιστον). Διάβασα τη βάρδια του Καββαδία. Τσαντίστηκα με την εργατική τάξη και -ναι- αμφισβήτησα την ιερότητά της.(*)
* Θα επιδιώξω να ποστάρω επ' αυτού αλλά μετά από τη δίμηνη εξαφάνισή μου νομίζω πως δε δικαιούμαι να υποσχεθώ κάτι.
Παρεμπιπτόντως, ο δε μασάμε ρε, που είναι; Ειδικά τώρα που βάζουν ταφόπετρα στην έρευνα για τις υποκλοπές. Χα χα! Τόλμησαν να προφέρουν και τη λέξη Μέριλαντ οι κότες. Μόλις όμως συνειδητοποίησαν τι είχαν πει εξαφανίστηκαν μέσα σε ένα σύννεφο από πούπουλα.
Μπόνους 1: Ο Δίσκος του Λουκιανού Κηλαϊδόνη "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας στα αριστερά"
Και μπόνους 2: Χαβαλές για το καλοκαιράκι, ασυναρτησίες πολύδωρα. Πείτε μου ειλικρινά τώρα: Αν ένα φιλαράκι σας έρθει ένα βράδυ σπίτι και αρχίσει να μιλάει όπως ο βύρωνας, δεν θα είσαστε σίγουροι ότι είχε πιει μερικά τσιγάρα;
Υ.Γ Το βίδεο με την ευγενική χορηγία του συκοφάντεος μπαστούνι.
Να περνάμε καλά και να κάνουμε φίλους
Το προηγούμενο ποστ που ήταν ενταγμένο στη μέρα Αμαλίας, χαρακτήρισε σε μεγάλο βαθμό τους μήνες που πέρασαν. Μερικά δεύτερα πριν μας φάνε πήραμε κανονάκι και βγάλαμε και την πίστα. Με την ψυχή στο στόμα βέβαια, αλλά τουλάχιστον όχι παραέξω. Και τώρα σύνεση και απόλαυση των στιγμών που κερδίσαμε.
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, έψησα μπριζόλες στην εξοχή. Είδα τον άλις κούπερ ξανά μετά από 16 περίπου χρόνια. Τσακώθηκα αρκετές φορές με συναδέλφους και όχι μόνο. Έπαθα μίνι υπερκόπωση κάνα δυο φορές. Πήρα καινούρια φωτογραφική και έχω ξεμωραθεί να παριστάνω το φωτογράφο. Έχασα 4 κιλά σε 4 εβδομάδες αλλά δεν φαίνεται καθόλου. Άκουσα τα άπαντα από Σαββόπουλο, Σιδηρόπουλο, Μπιτλς, Κηλαϊδόνη, Μωρά στη φωτιά, τα πρωινά στο δρόμο για τη δουλεία. Δεν έγινα πατέρας. Επέζησα του καύσωνος. Ξαναψάχνω το νόημα της ζωής (μου τουλάχιστον). Διάβασα τη βάρδια του Καββαδία. Τσαντίστηκα με την εργατική τάξη και -ναι- αμφισβήτησα την ιερότητά της.(*)* Θα επιδιώξω να ποστάρω επ' αυτού αλλά μετά από τη δίμηνη εξαφάνισή μου νομίζω πως δε δικαιούμαι να υποσχεθώ κάτι.
Παρεμπιπτόντως, ο δε μασάμε ρε, που είναι; Ειδικά τώρα που βάζουν ταφόπετρα στην έρευνα για τις υποκλοπές. Χα χα! Τόλμησαν να προφέρουν και τη λέξη Μέριλαντ οι κότες. Μόλις όμως συνειδητοποίησαν τι είχαν πει εξαφανίστηκαν μέσα σε ένα σύννεφο από πούπουλα.
Μπόνους 1: Ο Δίσκος του Λουκιανού Κηλαϊδόνη "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας στα αριστερά"
Και μπόνους 2: Χαβαλές για το καλοκαιράκι, ασυναρτησίες πολύδωρα. Πείτε μου ειλικρινά τώρα: Αν ένα φιλαράκι σας έρθει ένα βράδυ σπίτι και αρχίσει να μιλάει όπως ο βύρωνας, δεν θα είσαστε σίγουροι ότι είχε πιει μερικά τσιγάρα;
Υ.Γ Το βίδεο με την ευγενική χορηγία του συκοφάντεος μπαστούνι.
Να περνάμε καλά και να κάνουμε φίλους
5 σχόλια:
Ας εστιάσω στο "δεν έγινα πατέρας" για αρχή. Δηλαδή, έγινες μητέρα; Ή τίποτα από τα δύο; Για να μην γίνεις πατέρας, βοήθησε το κανονάκι που πήρες;
Οι μπριζόλες πέτυχαν; Συνέβαλαν στη δίαιτα με την οποία έχασες τέσσερα κιλά; (Παλιοψεύτη, σε καταγγέλλω. Χάνεις τρόγωντας μπριτζολάκια;) Ραδόνια είχαν; Τα εν λόγω κομμάτια σάρκας, ήταν από τα "Μωρά στη Φωτιά";
Στους τσακωμούς, έπεσε ξύλο; Αν ναι, έχεις βίντεο;
Η βάρδια ήταν πρωινή ή βραδυνή;
Η εργατική τάξη γιατί σε τσάντισε; Μήπως αυτού του είδους πατέρας δεν έγινες; Εργατοπατέρας, γαρ;
Το Μέριλαντ έχει κότες ή απλά εξάγει μαξιλάρια για απαλά, καρεκλωμένα οπίσθια;
Κιθαρίστας ή ντράμερ; Ρουβάς ή Λουκά; Ψινάκης ή Γκλέτσος;
Η ζωή είναι όλο αναπάντητα ερωτήματα κι εσύ ψάχνεις στο νόημα για περίληψη, ρε; Αν δε βαριέσαι, ζήσε.
Ας το πούμε αλλιώς: Οι πατέρες στην οικογένειά μου παρέμειναν σταθεροί τον αριθμό. Και αυτό, σε κάθε περίπτωση είναι ευτυχές.
Οι μπριζόλες είναι καταδικασμένες να καταναλωθούν και ως εκ τούτου πετυχαίνουν πάντα το στόχο τους (κάπου εκεί βαθιά στο στομάχι)
Τα μαλλιοτραβήγματα ήταν εν γένει καθωσπρέπει και μόνο στο γραφείο είχαμε κάτι τσιρίδες. Σπίτι έχουμε επίπεδο, όχι μαλακίες.
Η άλλη η ρημάδα με τσάντισε γιατί πάντα αλληθωρίζει και μεγαλοπιάνεται. Και είναι κατάσπαρτη από προβατάκια που πολύ θα ήθελαν να είναι λύκοι στη θέση των λύκων, αλλά απλά δεν δύνανται.
Νομίζω ότι έφτασα χαλαρά μέχρι και το εργατοπαππούς. Αχ που να ναι οι εγγονούλες μου τώρα να τις κανακέψω..
Στα τελευταία 3 βασανιστικά διλήματα που έθεσες, θα προσθέσω και το δυσκοιλιότητα ή κόψιμο(;). Εδώ οι απόψεις και ενίοτε τα κωλομάγουλα διίστανται.
Χαιρετίσματα από το φιλικό Μέρυλαντ.
Εγγονούλες... Η χαρά της ζωής. Ιδίως αυτού του είδους οι εγγονούλες. Νταχτιρντί τους λέγανε και τις εβατέυγανε (sic. coitus)
Μέριλαντ, ελληνιστί η χαρούμενη γη. Γιατί όμως μέρι και όχι γκέι; Ιδού η απορία.
Δέκα και σήμερα. Μάλλια κουβάρια θα γίνουμε.
Σε ασπάζομαι στα μούτρα,
Ασπασία
"δεν θα είσαστε σίγουροι ότι είχε πιει μερικά τσιγάρα;"
Ναι. Μερικά τσιγάρα, κανένα γραμμάριο κόκας, κανένα κιλό μαριχουάνας, ίσως και καμιά ενεσούλα...
Εμ, βρε Haris στην πηγή είναι (Υπ. Δημ. Τάξης), να μην πιεί μια στάλα να "δροσιστεί το παλουκάρι;
Δημοσίευση σχολίου