Φοβού τις αυθεντίες

Κάθε είδους.

Εμπειρία υφίσταται. Αυθεντία όχι. Ιδιαιτέρως αν κάποιος αποδέχεται τον χαρακτηρισμό (ή ακόμα χειρότερα αν δηλώνει έτσι) είναι ολίγον επικίνδυνος. Για όσους τον εμπιστεύονται βεβαίως :)

Α***** Ρ********* Δ************

Του Τάσου Αναστασίου που δεν κολώνει.

Λαμπράκης

Από τον Τάσο Αναστασίου, ένα από τα δυνατά πενάκια των ημερών

Κι αν μεγαλώσω;

Χτες το απόγευμα στο γραφείο έβλεπα τον αρχιπωλητή της εταιρείας να μιλάει με ένα πελάτη στο τηλέφωνο.

Με τι άνεση και στόμφο και έπαρση μιλούσε για τα προϊόντα μας. Τα ψέματα, οι υπερβολές, οι μισές αλήθειες έφευγαν κατά ριπές.

Ψιλοαναγούλιαζα. Σκεφτόμουν ότι μπορεί να είναι η ζωή να σε κάνει αδίστακτο. Σε κολλάει με την πλάτη στον τοίχο και δεν αφήνει χρόνο για ηθικά διλήμματα.

Στα 55 του έχει περάσει από την πιάτσα απ' την καλή και την ανάποδη. Έχει φάει και έχει ρίξει φέσια. Έχει φαλιρίσει, ορθοποδήσει, ξαναφαλιρίσει. Χωρίσει, παντρευτεί, παιδιά με την πρώην, μικρά παιδιά με τη νυν. Πουλάει μπλα μπλα για να ζήσει.

Μήπως οι ενήλικοι και οι κάθε ενήλικοι είναι αδίστακτοι;


Δε θα γίνω έτσι.

Για το Νίκο Τεμπονέρα που ΖΕΙ

Μπορεί να είν' η αφορμή, μπορεί και η αιτία.

17 χρόνια πριν, παίρναμε το λεωφορείο μαζί με τους συμμαθητές της 2ας Λυκείου για να πάμε στη μεγάλη πορεία. "Ο Κοντογιαννόπουλος θέλει ιδιωτικά πανεπιστήμια άκουσα".
Ψηφίζαμε κατάληψη.

Στην πορεία καταλάβαινες ότι όλη η Αθήνα ήταν εκεί. Δεν ξέραμε πολλές λεπτομέρειες. Νιώθαμε όμως το δίκιο.

..Όταν η πορεία έκανε κύκλο και επέτρεψε στο Σύνταγμα, γύρισα σπίτι. Ήμουν ξεθεωμένος και έπεσα στο κρεβάτι με τα γουόκμαν. Στο ύπνο μου άκουγα στο ράδιο κάτι για τα επεισόδια. Εντωμεταξύ καιγόταν το Κ-Μαρούση και η Αθήνα είχε γίνει θάλαμος αερίων από τα δακρυγόνα.

Οι παρακρατικοί της ΟΝΝΕΔ επιδίδονταν σε ένα όργιο τρομοκρατίας. Στις 8 Γενάρη του '91, δολοφονούν τον καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα στην Πάτρα που υπερασπιζόταν τους μαθητές του. Ο δολοφόνος, πρόεδρος τότε της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Καλαμπόκας, σήμερα κυκλοφορεί ελεύθερος αφού εξέτισε μόνο 3 χρόνια.

Σώστε μας απ' τον Πολύδωρα!

Διαβάζω στο ιν.gr:

Επιμένει στην ασύμμετρη απειλή ο Βύρωνας Πολύδωρας, ο οποίος, σε συνέντευξή του στο Βήμα της Κυριακής, επαναλαμβάνει ότι στηρίζει τον αρχηγό της Πυροσβεστικής, Ανδρέα Κόη, τον οποίο χαρακτηρίζει ικανό άνθρωπο και καλό αξιωματικό.

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ερωτώμενος για το αν φέρει ευθύνη για όσα συνέβησαν, τονίζει ότι προτεραιότητα ήταν η ανθρώπινες ζωές και «τα σημεία του πολιτισμού μας». Βέβαια, ξεκαθαρίζοντας ότι, όταν διοικεί, δεν βλέπει τηλεόραση, δηλώνει ότι «δεν τα καταφέραμε όλες τις φορές», όμως ο «στρατηγός άνεμος», οι κλιματικές συνθήκες, οι αυτενεργοί πυρομανείς και οι «κήρυκες της φωτιάς» συνετέλεσαν στην καταστροφή αυτή.

Αναφερόμενος στο συντονισμό της Πυροσβεστικής ο κ. Πολύδωρας δηλώνει ότι ήταν «ο καλύτερος δυνατός» δεδομένων των καιρικών συνθηκών και της «γέννησης νέων πυρκαγιών». Επιπρόσθετα, καλύπτει τον κ. Κόη, του οποίου τις ικανότητες χαρακτηρίζει αδιαμφισβήτητες.


Τέλος σε ερώτηση για το αν μπορεί να εξηγήσει τον όρο «ασύμμετρη απειλή», ο υπουργός τονίζει ότι υπάρχουν «ενδείξεις, ευρήματα και μαρτυρίες», τα οποία συνθέτουν «κρίσιμο υλικό προς έρευνα». Επιπλέον, ξεκαθαρίζει ότι δεν υπονοεί «ούτε ξένους πράκτορες ή κομάντο», αλλά χαρακτηριστικά αναφέρει ότι οι «κήρυκες της φωτιάς», οι οποίοι έκαψαν το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη, έχουν συνθήματα και υπογραφή στο Διαδίκτυο.

• Πως ερμηνεύεται η δήλωση "..ο συντονισμός ήταν ο καλύτερος δυνατός";
• Αν ο συντονισμός δεν ήταν ο καλύτερα δυνατός θα καιγόταν ο εθνικός κήπος, η βουλή, το μαξίμου, το πεντάγωνο και το ΚΑΤ;

• Μήπως όταν το κράτος βαράει διάλυση ο υπουργός αναγκάζεται να ανάγει τον.. άνεμο σε στρατηγό;
• Μήπως μετά θα ξεκινήσει εκστρατεία ενάντια και στους.. ανεμόμυλους/γίγαντες;

• Ο αρχηγός της πυροσβεστικής έχει ανάγκη από τη στήριξη του υπουργού ή κάνας υπουργός που έχει βεντουζώσει εαυτόν στην καρέκλα;

• Τι σημαίνει ο όρος "αυτενεργοί πυρομανείς";
• Δεν τολμά τώρα να δείξει τους υποκινητές ο Βύρωνας;
• Τους ηθικούς αυτουργούς μήπως;
• Μήπως έχει μαύρα μεσάνυχτα και μας δουλεύει ομαδικά;
  
• Γιατί μέχρι χτες μιλούσαν για αντεθνικά σχέδια και σήμερα οι πυρομανείς έγιναν αυτενεργοί;

• Πως ορίζεται μια "συμμετρική απειλή";
• Μήπως οφείλει να είναι συμμετρική ως προς τις ικανότητες ενός ανίκανου μηχανισμού;
• Μήπως απλά η μόνη απειλή που ξέρει το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης να αντιμετωπίζει είναι οι φοιτητικές διαδηλώσεις;
• Αν είναι έτσι, μήπως πρέπει να ρίξουμε τους ΜΑΤατζήδες στη δασοπυρόσβεση;
  

• Ο όρος "κήρυκες της φωτιάς" κάνει παγκόσμια πρώτη από τον υπουργό;
• Από που και ως μια μολότοφ στο φυλάκιο του μπάτσου-παρατηρητή των τσολιάδων μπορεί να ερμηνεύει την καταστροφή της Πελοποννήσου και της Εύβοιας;
• Πιτσιρικάδες με κουκούλες όργωναν την Ελλάδα βάζοντας φωτιές από βουνό σε βουνό;
• Μήπως πέταγαν και πέτρες στα δέντρα;
  
• Ρίχνουν την κυβέρνηση οι μπάχαλοι;

• Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει κάποιος;

• Πότε θα σηκωθούμε να πάρουμε τα κεφάλια αυτών που παίζουν με τις ζωές μας και μας θεωρούν και ηλίθιους;

Η επιστροφή του ασώτου

Πω πω σκούριασμα. Κόντεψα να ξεχάσω το πάσγουόρντ μου. Όταν όμως φανατικοί αναγνώστες (και συμμαθητές από την 1η δημοτικού παρεμπιπτόντως) άρχισαν να διαμαρτύρονται, ένιωσα ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψω στη μάχιμη μπλογκογραφία.

Το προηγούμενο ποστ που ήταν ενταγμένο στη μέρα Αμαλίας, χαρακτήρισε σε μεγάλο βαθμό τους μήνες που πέρασαν. Μερικά δεύτερα πριν μας φάνε πήραμε κανονάκι και βγάλαμε και την πίστα. Με την ψυχή στο στόμα βέβαια, αλλά τουλάχιστον όχι παραέξω. Και τώρα σύνεση και απόλαυση των στιγμών που κερδίσαμε.

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, έψησα μπριζόλες στην εξοχή. Είδα τον άλις κούπερ ξανά μετά από 16 περίπου χρόνια. Τσακώθηκα αρκετές φορές με συναδέλφους και όχι μόνο. Έπαθα μίνι υπερκόπωση κάνα δυο φορές. Πήρα καινούρια φωτογραφική και έχω ξεμωραθεί να παριστάνω το φωτογράφο. Έχασα 4 κιλά σε 4 εβδομάδες αλλά δεν φαίνεται καθόλου. Άκουσα τα άπαντα από Σαββόπουλο, Σιδηρόπουλο, Μπιτλς, Κηλαϊδόνη, Μωρά στη φωτιά, τα πρωινά στο δρόμο για τη δουλεία. Δεν έγινα πατέρας. Επέζησα του καύσωνος. Ξαναψάχνω το νόημα της ζωής (μου τουλάχιστον). Διάβασα τη βάρδια του Καββαδία. Τσαντίστηκα με την εργατική τάξη και -ναι- αμφισβήτησα την ιερότητά της.(*)

* Θα επιδιώξω να ποστάρω επ' αυτού αλλά μετά από τη δίμηνη εξαφάνισή μου νομίζω πως δε δικαιούμαι να υποσχεθώ κάτι.

Παρεμπιπτόντως, ο δε μασάμε ρε, που είναι; Ειδικά τώρα που βάζουν ταφόπετρα στην έρευνα για τις υποκλοπές. Χα χα! Τόλμησαν να προφέρουν και τη λέξη Μέριλαντ οι κότες. Μόλις όμως συνειδητοποίησαν τι είχαν πει εξαφανίστηκαν μέσα σε ένα σύννεφο από πούπουλα.

Μπόνους 1: Ο Δίσκος του Λουκιανού Κηλαϊδόνη "Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας στα αριστερά"

Και μπόνους 2: Χαβαλές για το καλοκαιράκι, ασυναρτησίες πολύδωρα. Πείτε μου ειλικρινά τώρα: Αν ένα φιλαράκι σας έρθει ένα βράδυ σπίτι και αρχίσει να μιλάει όπως ο βύρωνας, δεν θα είσαστε σίγουροι ότι είχε πιει μερικά τσιγάρα;


Υ.Γ Το βίδεο με την ευγενική χορηγία του συκοφάντεος μπαστούνι.

Να περνάμε καλά και να κάνουμε φίλους